“We praten over alles - goed en slecht!”

21 maart 2009

Luanda Wema is 35 jaar en voor de achtste keer zwanger. Tijdens de bevalling zal ze ook meteen gesteriliseerd worden. Ze wacht de bevalling af in het ‘Welkomstdorp’ dat Artsen Zonder Grenzen voor zwangere vrouwen heeft opgezet in het ziekenhuis van Masisi, in Noord-Kivu.

“Ik ben hier te voet naartoe gekomen vanuit Nyabiondo, meer dan 20 km verderop. Ik vertrok om 6 uur ’s morgens en om 5 uur ’s middags kwam ik pas in Masisi aan. Ik was totaal uitgeput. Ik wou dat er een gezondheidskliniek was in mijn dorp. Ik liep door de regen en had het koud. Mijn man begeleidde me en ging daarna terug naar het dorp. Ik verblijf nu al weer bijna een maand in het ziekenhuis van Masisi.”

“Het grootste deel van de dag rust ik hier. Ik probeer mijn krachten namelijk te sparen voor de bevalling. Ik blijf in de slaapzaal, in bed, en luister naar de vormingssessies. Ik heb hier vrouwen ontmoet die ik uit het dorp ken, en ik heb ook nieuwe vrienden gemaakt. We praten over de geboorte, vergelijken wat we bij de vormingssessies hebben geleerd en vertellen over ons leven. We praten over alles - goed en slecht!”

“Vóór de oorlog had ik vee en een klein winkeltje. Nu is alles geplunderd. Ik ben bang want onderweg kwam ik gewapende mannen tegen die ik niet kende. Ze wilden geld. Ik gaf ze bananen. Ondanks alle problemen met de oorlog, moeten we toch voor onze kinderen zorgen. Ik zou graag willen dat ze konden studeren. Maar voor de toekomst zie ik alleen maar problemen.”

Meer om het werk van Artsen Zonder Grenzen in Oost-Congo