«Προσπαθώ να μην τα σκέφτομαι πια όλ’ αυτά»

14/10/2021

Ιστορία της Πιερέτ*, 15 χρόνων

Η Πιερέτ δεν γνωρίζει την ακριβή της ηλικία, αλλά συνεσταλμένα προτείνει «γύρω στα 15». Απήχθη από ενόπλους, και κρατήθηκε αιχμάλωτη επί δύο μήνες. Έγινε αυτό που λένε εδώ ‘υποχρεωτική σύζυγος’, καθώς την έδωσαν σ’ έναν άνδρα για να περνάει τις νύχτες της μαζί του…

«Πριν από δυόμισι μήνες, είχα φύγει μια μέρα για να δουλέψω στα χωράφια. Ήμουν μαζί με την μητέρα μου, και την γυναίκα του αδελφού μου. Αυτοί, [οι άνδρες], ξεπρόβαλαν ξαφνικά πίσω από τους θάμνους – ήταν πολλοί, και ήταν οπλισμένοι. Ήταν επιθετικοί. Μας πήραν μέσα στο δάσος με τη βία. Άφησαν την μητέρα και την νύφη μου να φύγουν, αλλά εμένα με κράτησαν μαζί τους».

«Αλλά όταν με ρώτησε η μητέρα μου, της τα είπα όλα. Όταν περιέγραψα όλα όσα είχαν γίνει, η μητέρα και ο πατέρας μου έκλαψαν».

Αυτή ήταν η αρχή της περίπου δύο μηνών αιχμαλωσίας της Πιερέτ, καταμεσίς του τροπικού δάσους και της ένοπλης σύγκρουσης. «Περπατούσαμε πολύ κατά τη διάρκεια της ημέρας. Μεταφέραμε ρύζι, φιστίκια και αλάτι. Τις νύχτες, κοιμόμουν μ’ έναν άνδρα. Ήταν πάντα ο ίδιος άνδρας. Κατά την διάρκεια της ημέρας, άλλοι με έδερναν, ενώ αυτός έκανε σαν να μην με ήξερε. Περνούσε τις μέρες του μαζί με μια άλλη γυναίκα, μια μητέρα με παιδιά. Και τις νύχτες, κοιμόταν μαζί μου».

«Αυτοί οι άνδρες, σκότωναν ανθρώπους μπροστά μου. Ήμουν τρομοκρατημένη, αλλά δεν μας επέτρεπαν να κλαίμε. Αν κλαίγαμε, μας χτυπούσαν στην πλάτη», αφηγείται η Πιερέτ, και δείχνει τις ουλές που χαράζουν την πλάτη και τα πόδια της. «Υπήρχαν κι άλλοι άνθρωποι που έκλαιγαν μαζί μου. Μιλούσαν Ζάντε σαν εμένα, οπότε μπορούσαμε να συνεννοούμαστε, παρόλο που δεν ξέραμε ο ένας τον άλλο».

Ύστερα από δύο μήνες, η Πιερέτ κατόρθωσε να το σκάσει. Πήγε σ’ ένα κέντρο υγείας. Από εκεί την παραπέμψαμε στο νοσοκομείο, όπου πήρε φάρμακα και τροφή, και κατάφερε να μιλήσει με τον ψυχολόγο των ΓΧΣ.

«Προσπαθώ να μην τα σκέφτομαι πια όλ’ αυτά», λέει η Πιερέτ. «Διώχνω τις σκέψεις απ’ το μυαλό μου. Δεν μιλώ γι’ αυτά πια. Αλλά όταν με ρώτησε η μητέρα μου, της τα είπα όλα. Όταν περιέγραψα όλα όσα είχαν γίνει, η μητέρα κι ο πατέρας μου έκλαψαν».

*Τα ονόματα έχουν αλλαχθεί, για να προστατευτούν όσοι εμπλέκονται στις ιστορίες.